گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» _ محمد سلیمانی؛ دنیای واژه ها دنیای عجیبی است. دنیایی که میتوانی واژه هایی را خود وضع کنی و برای مقصودی خاص اراده نمایی. دنیایی که معانی بلند و عمیق را در پس برخی واژه های ساده، عامیانه و روزمره پنهان میکنی ولی ژرفا و اهمیت آن را نمی توانی بازگویی. بازی با الفاظ و واژه ها و یافتن کلماتی برای مقصودت اگرچه لذت بخش و دل انگیز است اما به همان اندازه نیز سخت و دشوار است.
این روزها که همه بدنبال یک رئیس جمهور «خوب» می گردیم، بازار معرفی شاخصه ها،
معیارها و مصادیق داغ داغ است. هر کس با دریافتی که از اوضاع کشور و نیازهای فعلی
و آتی جامعه ایرانی دارد، یک ویژگی خاص را بیان می کند. برخی ویژگی های ثابت و
عمومی نیز در کنار معیارهای متغیر و تخصصی زینت بخش این راهنمایی هاست. در این
میان دائماً عبارت «رجل مذهبی و سیاسی» برگرفته از قانون اساسی تکرار می شود.
اما من هرچه خواستم یک رئیس جمهور خوب را معرفی کنم واژه ای جز «رجل بسیجی»
نیافتم. واژهای که جامع همه صفات نیک و مانع هم نقاط منفی است.
