کسییک روز می آید تا تمام فاصله ها و دوست نداشتن ها را بشکند و من آن روزهمه چشم به راهی هایم را که زیر پلک های بغض کرده پنهان کرده ام روی شانهاش خالی می کنم.
ماهزار و اندی سال طعم غم غروب جمعه را چشیده ایم ،روز ها کشنده است بی تو. غیبت آزمایشی الهی است که ما آدمهایی که سر خودمان را خیلی شلوغ کرده ایمبرای دلمان وقت بگذاریم ما ذهن کودکانمان را به نام پر امید تو زینت داده ایم و ایمان داریم به یک روشنایی دل انگیز که تو پناه همه بی پناهان میشوی آری کسی یک روز می آید...