کسی یک روز می آید تا تمام فاصله ها و دوست نداشتن ها را بشکند و من آن روز همه چشم به راهی هایم را که زیر پلک های بغض کرده پنهان کرده ام روی شانه اش خالی می کنم.

ما هزار و اندی سال طعم غم غروب جمعه را چشیده ایم ،روز ها کشنده است بی تو. غیبت آزمایشی الهی است که ما آدمهایی که سر خودمان را خیلی شلوغ کرده ایم برای دلمان وقت بگذاریم
ما ذهن کودکانمان را به نام پر امید تو زینت داده ایم و ایمان داریم به یک روشنایی دل انگیز که تو پناه همه بی پناهان میشوی
آری کسی یک روز می آید...  

علی احمدی